بیان اینکه کسی را دوست داریم، زیبا است و نتایج خوبی را هم می‌تواند داشته باشد اما گاهی وقت‌ها لازم است قبل از بیان این جمله، جوانبی را با هم بسنجیم...

واقعا دوستش دارید؟

آیا واقعا این حسی که به طرف مقابل داریم، حس دوست داشتن است؟ آیا واقعا او را دوست داریم یا در پس این ظاهر، خواسته‌های دیگری داریم؛ مثل دریافت کمک مالی، فراموش کردن یک رابطه شکست‌خورده، کسب رضایت خانواده یا....؟ اگر می‌خواهید واقعا کسی را دوست داشته باشید و این حس را حتی بدون کلام به او منتقل کنید، باید احساس‌تان واقعی باشد؛ وگرنه پذیرفته نمی‌شود.

واقعا او خاص است؟

می‌توان همه آدم‌های روی زمین را دوست داشت اما نمی‌توان با همه آنها رابطه نزدیک و خاص برقرار کرد. اگر او برای شما مثل همه است و همه مثل او هستند، نباید انتظار یک رابطه خاص را داشته باشید؛ چون این رابطه در سنگ بنای اول خود مشکل دارد؛ مشکلی که می‌تواند ناشی از عدم شناخت شما از خواسته‌هایتان در زندگی باشد.

واقعا می‌توانید تفاوت‌هایتان را بپذیرید؟

عشق و دوست داشتن مترادف با شباهت داشتن کامل با هم نیست و اگر نتوانیم تفاوت‌ها را بپذیریم و مدام درصدد تغییر همدیگر باشیم، نمی‌توانیم رابطه درستی را برقرار کنیم و زیربنای یک رابطه عمیق‌تر را بگذاریم.